يوميات مواطن مصرى
يكتبها : محمد ضباشه
--------------------
بمجرد ما طلع النهار
صحيوا أهل الدار
وأنا لسه نايم
فى حلم من أحلامى هايم
مراتى : أصحى يا راجل عاوزين فلوس
أنا فكرت الحلم اتقلب بكابوس
وبعد ساعة صحيت
على صوت صراخ وصويت
بنتى : يا بابا فين المصروف
ما هى فاكرة انى معايا ألوف
وكل اللى فى جيبى خمسه ريال
وعيشتنا على قد الحال
المهم طيبت خاطر البنيه
مع انى صعبان عليه
الحال اللى احنا فيه
واديت لمراتى الجنيه
قالتلى اعمل بيه ايه
قلتلها هاتلنا بهم رغفين
اهم يقضونا يومين
بس يا خسارة
العيش فيه رمل ودوبارة
اه احسن من مافيش
المهم نلاقى العيش
وخرجت بره البيت
وأنا ماشى جنب الحيط
لقيت واحد عمال يسب الدين
واثنين شكلهم متخانقين
قلت استنى شويه
والناس رايحة وجايه
الاول باين عليه شقيان
مش لاقى قوت وامان
والتانى شارب حجرين
ولا حته بانجو فى سيجارتين
المهم سيبتهم ومشيت اكلم دنيتى
لمين اقدم شكوتى
الخلق ليه غضبانه
وناس كتير عريانه
وخلق بايته جعانه
وناس بطونها ملانه
والحقيقة تايهه منهم
والناس بتحكى عنهم
بعنا عفش الدار
لما زادت الاسعار
وماشيين نكلم نفسنا
ونتحايل على رزقنا
وياريته يكفينا لساعات
بنتحسر على الزمن اللى فات
كنا فيه عايشين
ودلوقتى مش شايفين
بنام من غلبنا
حاطين همومنا فى عبنا
وبعد تعب النهار
جريت قوام على الدار
خبطت على الباب
لقيت فى وشى رباب
طفله بوش حزين
بوستها وأخدتها باللين
اوعى تكونى زعلانه منى
والله يا بنتى غصب عنى.
بكرة فرجة قريب
ومهما الشمس تروح وتغيب
لازم ترجع تنور لنا تانى
ونحقق كل الامانى
اللى كانت غايبة عنا
واللى كانت تايهه منا
ولسه بخلع هدومى
مراتى : يا راجل صحتنى من نومى
خير اللهم اجعلة خير
ال ايه حلمت انك داخل علينا بعسل وفطير
وفلوس كتير فى جيبك
قلت لها: اهو ده عيب
كل همك فى الفلوس
نصيبك ان جوزك منحوس
رجليه مش شيلانى
والدنيا ليه نسيانى
حاسس فى جسمى بنار قايدة
خدينى جانبك يا عايده
نحلم ببكرة جديد
يبقى علينا سعيد
